Niemiecka ustawa o łańcuchu dostaw i jej wpływ na rynek Polski

Ustawa o należytej staranności w łańcuchu dostaw (LkSG lub Lieferkettensorgfaltspflichtengesetz) to nowe niemieckie prawo nakładające na firmy z siedzibą w Niemczech (siedziba, oddział, centrala) obowiązek przestrzegania praw człowieka i dochowanie w tym zakresie należytej staranności.

Firmy podlegające wymogom ustawy powinny mieć odpowiednie procedury wspierające identyfikację, zapobieganie i ograniczanie ryzyka naruszania praw człowieka i powodowania szkód w środowisku wskutek ich działalności. Wymagane jest również wdrożenie odpowiednich procedur i procesów wspierających raportowanie wszelkich nieprawidłowości w tych obszarach.

Co istotne, to powyższe obowiązki zachowania należytej staranności dotyczą nie tylko samej firmy, ale również jej dostawców i partnerów biznesowych (nie tylko bezpośrednich, ale w całym łańcuchu wartości). Łańcuch dostaw obejmuje wszystkie etapy produkcji (z uwzględnieniem transportu i logistyki) niezbędne do wytworzenia dóbr lub świadczenia usług. To znaczenie rozszerza zakres odpowiedzialności i podkreśla wagę nowych regulacji.

Nowe przepisy mają na celu ograniczenie m.in. pracy dzieci, niewolnictwa, niewłaściwego traktowania pracowników, w tym pracy przymusowej, zakazu zrzeszania się pracowników, niegodziwego wynagrodzenia lub wstrzymywania wypłaty wynagrodzenia, bezpieczeństwa i higieny w miejscu pracy itp.

Z racji bardzo dużych relacji biznesowych między polskimi a niemieckimi firmami wpływ nowych regulacji ma szeroki zasięg. Polscy przedsiębiorcy uczestniczący w łańcuchu dostaw dużych firm niemieckich podlegają coraz częściej zintensyfikowanej weryfikacji przez ich niemieckich partnerów biznesowych coraz częściej są zobowiązane m.in. do:

• przeglądu własnych łańcuchów dostaw, dochowania należytej staranności w swoim własnym łańcuchu dostaw;
• wdrażania lub rozbudowanie istniejących procedur i polityk zatrudniania, wynagradzania oraz procedur adresujących ryzyka w łańcuchu dostaw;
• sporządzania ocen ryzyka i podejmowania działań zapobiegawczych w przypadku stwierdzenia naruszeń;
• podpisywania deklaracji przestrzegania konwencji dotyczących praw człowieka, pracy dzieci, niewolnictwa, niewłaściwego traktowania pracowników, w tym pracy przymusowej, zakazu zrzeszania się pracowników, niegodziwego wynagrodzenia lub wstrzymywania wypłaty wynagrodzenia, bezpieczeństwa i higieny w miejscu pracy;
• informowania niemieckiego partnera biznesowego o przypadkach nadużyć u siebie lub u poddostawców w łańcuchu dostaw;
• wprowadzenia lub rozbudowania procesu weryfikacji swoich własnych dostawców.